BIO Ipheion Wisley Blue, 10 st

De Oosterse Sterhyacint. In het vroege voorjaar ontspringt uit iedere bol 3 tot 4 stengels met trosjes intens, bijna fluoriserent blauwe bloempjes met een donkere middennerf. De kleine stinsenplant met haar vrolijk knikkende trosjes is in 2010 uitgeroepen tot bloembol van het jaar. Ze voelt zich thuis op een matig voedselrijke doorlaatbare maar vochtige grond. Zoals geldt voor alle bloembollen, als de bloemen uitgebloeid zijn, laat de bladeren dan zitten tot die afsterven. Met behulp van de bladeren verzamelt de plant energie in de bol om volgend jaar weer te bloeien. Soms vermeerdert de Scilla door zelfzaaiend zaad. De plant is winterhard zoals de naam al doet vermoeden en kan tegen droogte. Een kleine bloeier, maar een ongelooflijke blikvanger en bijentrekker.

Muscari is inheems in Turkije, Griekenland, Bulgarije en de Kaukasus. De bloemen lijken op druiventrosjes en staan daarom algemeen bekend als Druifhyacint. De bekendste is het Blauwe Druifje. Maar net als bij gewone druiven is hier gelukkig ook een witte variant. Plant ze samen voor een speels effect. Muscari Wit heeft belvormige bloempjes in aarvormige trossen. De eigenschappen die gelden voor Muscari Armeniacum gelden ook voor de witte variant.

Allium Nigrum of Zwarte Look. Hoewel de naam doet vermoeden dat het om een zwarte bloem gaat, heeft ze haar naam te danken aan de kleine kraaltjes in het midden van de bloem. Als die opkomen zijn ze namelijk zwart. Later verkleuren ze langzaam naar kleine groene oogjes die een vrolijk accent geven aan de vele zacht witte stervormige bloempjes. De sierui uit het Midden Oosten heeft een half bolvormige bloemscherm op een stevige veerkrachtige steel. Elke plant heeft 3-6 lancetvormige platte bladeren. Na de bloei blijven zaadbollen nog lang decoratief. Ze mist de geur van ui of knoflook zoals de meeste andere in de haar groep. 

Voor volledige tekst, zie omschrijving

Dit Zomerklokje is geselecteerd in 1924 door de gerenommeerde Engelse meester tuinder William Robinson en vernoemd naar zijn landgoed Gravetye in Sussex. Hij was een voorstander van natuurlijke tuinen. Gravetye Manor is momenteel een schitterend Hotel/Restaurant met een landgoed dat tot de verbeelding spreekt. De plant is inheems, maar zeldzaam in Nederland en België en bloeit van april tot en met mei. Dat maakt dat de gangbare naam Zomerklokje eigenlijk niet juist is.

Voor volledige tekst, zie omschrijving

Chionodoxa bloeit zo vroeg dat ze haar bloeiende stelen vaak zelfs door smeltende sneeuw steekt, vandaar haar bijnaam Sneeuwroem. Komt oorspronkelijk uit het zuidwesten van Turkije en groeit daar in stenige bodems. Klein van formaat, maar grootbloemig en iets forser dan andere soorten Chionodoxa. Dit sterke plantje heeft losse trosjes met stervormige naar boven gerichte bleek roze bloempjes met een gemarmerd zacht wit oog. Frisgroene bladeren steken hier en daar boven de bloempjes uit wat het geheel een vrolijke uitstraling geeft. De bodembedekker voelt zich thuis in de zon in een border, maar ook onder bomen en struiken en vermeerderd zich makkelijk. Fantastisch om in grote hoeveelheden te planten. Maar ook in een rotstuin of een pot, zal ze uw tuin verrijken met schoonheid en kleur. 

Fritillaria Sunrise lijkt op Fritillaria Early Dream, maar Sunrise bloeit iets later, is lager en de kleur is feller oranje dan Early Dream.

Met sierlijk naar beneden gerichte bloemen, vleugelachtige naar achter gebogen bloembladen en een vleugje Oosterse charme doet Erythronium Pagoda sterk denken aan de vorm van een Boeddhistische pagode tempel. De minder elegante Nederlandse benaming voor deze elegante verschijning is (Gele) Hondstand. Rechtopstaande donkere slanke stelen dragen elk maximaal 10 knikkende zwavelgele bloemen boven weelderig decoratief groen gevlekt blad. Rond het centrum van de bloem bevindt zich een roodbruine ring alsof het met waterverf is aangebracht.

Voor volledige tekst, zie omschrijving