BIO Allium Mount Everest, 5 st

Saffierhyacint of Buishyacint, vanwege het kleine gesloten buisje in het midden van de bloemetjes. In het Engels heeft zij de tot de verbeelding sprekende naam Russian Snowdrops gekregen. Pushkinia is vermoemd naar een 18e eeuwse Russische plantkundige Mussin-Pushkin. Deze witte variant van de Pushkinia Libanotica is een laagblijvende plant, nauw verwant aan Scilla en Chionodoxa, maar bloeit eerder. Uit de bol groeien twee tot drie grasachtige blaadjes. Daar tussendoor een stengel met dichte trosjes witte stervormige bloempjes. 

Voor volledige tekst, zie omschrijving

Fritillaria Sunrise lijkt op Fritillaria Early Dream, maar Sunrise bloeit iets later, is lager en de kleur is feller oranje dan Early Dream.

De Oosterse Sterhyacint. In het vroege voorjaar ontspringt uit iedere bol 3 tot 4 stengels met trosjes intens, bijna fluoriserent blauwe bloempjes met een donkere middennerf. De kleine stinsenplant met haar vrolijk knikkende trosjes is in 2010 uitgeroepen tot bloembol van het jaar. Ze voelt zich thuis op een matig voedselrijke doorlaatbare maar vochtige grond. Zoals geldt voor alle bloembollen, als de bloemen uitgebloeid zijn, laat de bladeren dan zitten tot die afsterven. Met behulp van de bladeren verzamelt de plant energie in de bol om volgend jaar weer te bloeien. Soms vermeerdert de Scilla door zelfzaaiend zaad. De plant is winterhard zoals de naam al doet vermoeden en kan tegen droogte. Een kleine bloeier, maar een ongelooflijke blikvanger en bijentrekker.

Sacajawea was een Indiaanse vrouw. Ze werd op 12 jarige leeftijd ontvoerd en een jaar later verkocht aan een Franse Canadees die met haar trouwde. Samen vergezelden ze in 1804 de expeditie van Lewis en Clark als tolk en gids tijdens het verkennen van het westelijke deel van de VS. Volgens de overleveringen maakte zij voor de expeditieleden maaltijden van de camassiabol . Sacajawea werd een symbool voor de vrouwenemancipatie en haar beeltenis staat op de voorkant van de één Amerikaanse dollar. Camassia leichtlinii Sacajawea is een langbloeiend siergras die bijen, hommels en vlinders aantrekt. Bovenop rechtopstaande stelen groeien trossen met 6 bladige stervormige ivoorwitte bloemen met een het midden een fluweel groen knopje.

 Voor volledige tekst, zie omschrijving

Saffierhyacint of Buishyacint, vanwege het kleine gesloten buisje in het midden van de bloemetjes. In het Engels heeft zij de tot de verbeelding sprekende naam Russian Snowdrops. Pushkinia is vernoemd naar een 18e eeuwse Russische plantkundige Mussin-Pushkin. Een laagblijvende plant. Bloeit eerder dan Scilla Siberica en Chionodoxa waaraan ze nauw verwant is. Ze bloeit later dan Scilla Mischtschenkoana waarop ze lijkt. Uit de bol groeien twee tot drie grasachtige blaadjes. Daar tussendoor een stengel met dichte trosjes zilverblauwe stervormige bloempjes gedecoreerd met een prachtig iets donkerder streepje. 

Voor volledige tekst, zie omschrijving

Allium Nigrum of Zwarte Look. Hoewel de naam doet vermoeden dat het om een zwarte bloem gaat, heeft ze haar naam te danken aan de kleine kraaltjes in het midden van de bloem. Als die opkomen zijn ze namelijk zwart. Later verkleuren ze langzaam naar kleine groene oogjes die een vrolijk accent geven aan de vele zacht witte stervormige bloempjes. De sierui uit het Midden Oosten heeft een half bolvormige bloemscherm op een stevige veerkrachtige steel. Elke plant heeft 3-6 lancetvormige platte bladeren. Na de bloei blijven zaadbollen nog lang decoratief. Ze mist de geur van ui of knoflook zoals de meeste andere in de haar groep. 

Voor volledige tekst, zie omschrijving

De botanische naam Frittillaria stamt af van fritillus wat Latijns is voor dobbelbeker. Imperiales stamt af van Imperium ofwel Keizerschap. De onderste helft van de bloemsteel van deze Keizerskroon, heeft smalle, spits toelopende bladeren. Bovenop de steel prijkt een keizerlijke kroonbloem met daaronder 12 grote hangende zacht oranje klokvormige bloemen met dieper oranje strepen. De apostelbloem, zoals ze ook wel genoemd wordt vanwege de 12 bloemen, trekt bijen en vlinders aan die zich tegoed doen aan de druppels nectar. De bloembol is imposant te noemen en heeft een kenmerkende opening in het midden. Er wordt beweerd de de geur van de bol mollen weert.

Voor volledige tekst, zie omschrijving

Dit Zomerklokje is geselecteerd in 1924 door de gerenommeerde Engelse meester tuinder William Robinson en vernoemd naar zijn landgoed Gravetye in Sussex. Hij was een voorstander van natuurlijke tuinen. Gravetye Manor is momenteel een schitterend Hotel/Restaurant met een landgoed dat tot de verbeelding spreekt. De plant is inheems, maar zeldzaam in Nederland en België en bloeit van april tot en met mei. Dat maakt dat de gangbare naam Zomerklokje eigenlijk niet juist is.

Voor volledige tekst, zie omschrijving

IK HEB VOOR MINIMAAL EURO 30,- BESTELD EN ONTVANG GRAAG GRATIS HET FANTASTISCHE KOOKBOEK EET SMAKELIJKE TULP VAN JOHANNA HUIBERTS